ΤΑ ΝΕΑ - Ταχυδρόμος"Στα άδυτα του νέου Εθνικού Θεάτρου"
150 εργάτες, 20 μηχανικοί, 5 αρχιτέκτονες εργάζονται για την ανακαίνιση του ιστορικού κτιρίου στην οδό Αγίου Κωνσταντίνου. Σε λίγο θα είναι έτοιμη n κεντρική σκηνή 300 τετραγωνικών, n πλατεία 650 θέσεων, n νέα σκηνή ... Εισβάλαμε στο χώρο και παρουσιάζουμε τις καινοτομίες που θα ξανακάνουν το κτίσμα του Τσίλερ αρχιτεκτονικό κομψοτέχνημα της πρωτεύουσας.
Την κρισιμότερη «παράσταση» του δίνει τα τελευταία χρόνια το Εθνικό Θέατρο και αυτή δεν είναι άλλη από την ανακαίνιση του κτιρίου της Αγίου Κωνσταντίνου. Κλειστό από το 2001, περίμενε μέχρι την άνοιξη του 2006 να αρχίσει η ανακαίνισή του, έπειτα από αναβολές και πολιτικές υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα: 200 εργαζόμενοι όλων των ειδικοτήτων μαζί με τη διοίκηση του Εθνικού Θεάτρου και πάνω από 21 εκατομμύρια ευρώ προσδοκούν ότι το θέατρο θα ανοίξει και πάλι την αυλαία του μέχρι το τέλος του χρόνου. Προς το παρόν, με την παράσταση «Rainbow» για τον Αρθούρο Ρεμπό, η οποία θα ανέβει σε λίγες μέρες σε έναν από τους ημιτελείς χώρους του θεάτρου, θα πάρουμε μια γεύση από τη νέα εποχή του Εθνικού Θεάτρου.
150 εργάτες, 20 συντηρητές ...
Το Εθνικό Θέατρο ήταν για πολλές δεκαετίες το σημείο αναφοράς της οδού Αγίου Κωνσταντίνου, λίγο πιο κάτω από την Ομόνοια. Η περίτεχνη αρχιτεκτονική του Γερμανού Ερνέστου Τσίλερ, οι λαμπερές πρεμιέρες, οι δεξιώσεις στο φουαγιέ, η μυρωδιά του ξύλου στα παρασκήνια, το χλομό φως στα βεστιάρια, η ακαταστασία στα καμαρίνια συνέθεταν ένα σκηνικό που σε γοήτευε. Η ατμόσφαιρά του προκαλούσε θαυμασμό και δέος. Ηθοποιοί-μύθοι, ερωτικά παρασκήνια, παραστάσεις που άφησαν εποχή, καλλιτεχνικοί διευθυντές και πρωταγωνιστές, όλοι στεγάζονταν σε ένα θέατρο που ήταν το καλλιτεχνικό βαρόμετρο και στο οποίο γράφτηκε ένα μεγάλο μέρος της θεατρικής ιστορίας της χώρας μας από τις 24 Νοεμβρίου του 1901. Τότε ήταν που έγινε η επίσημη έναρξή του με το «Θάνατο του Περικλέους- του Κορομηλά και το «Ζητείται υπηρέτης» του Άννινου για να ακολουθήσουν εκατοντάδες παραστάσεις, αποτυπώνοντας αγωνίες και όνειρα, ανησυχίες και προσδοκίες. Εκατό χρόνια μετά το ξεκίνημά του, όμως, το ιστορικό κτίριο έκλεισε τις πόρτες του το 2001. Ο καταστροφικός σεισμός του 1999 και οι φθορές που επέφερε έκαναν επιτακτική την ανάγκη ανακαίνισης - το τελευταίο όνειρο του Νίκου Κούρκουλου. Πολιτικές υποσχέσεις και καθυστερήσεις του υπουργείου Πολιτισμού έφεραν το ζήτημα σε αδράνεια, με αποτέλεσμα το θέατρο να κατεβάσει τους διακόπτες του χωρίς ουσιαστικές διαβεβαιώσεις για οτιδήποτε σχετιζόταν με την κτιριακή ανανέωσή του.
Από την άνοιξη του 2006, όμως, επιτέλους τα έργα άρχισαν. Σκαλωσιές, γερανοί και μια ομάδα εμπειρογνωμόνων μετέτρεψαν το Εθνικό Θέατρο στο μεγαλύτερο μετα-ολυμπιακό στοίχημα, που αναμένεται να ξεπεράσει τα 21 εκατομμύρια ευρώ του αρχικού προϋπολογισμού, με χρηματοδότες την Ευρωπαϊκή Ένωση και το υπουργείο Πολιτισμού: 150 εργάτες, 20 συντηρητές της εταιρείας ΑΕΙΝΑΕΣ, 20 μηχανικοί και υπομηχανικοί, 5 αρχιτέκτονες του «Γραφείου 75» -κάτω από την καθοδήγηση της κατασκευαστικής «Θόλος», που είναι θυγατρική της «Μηχανικής», και με τη γενική εποπτεία του Εθνικού Θεάτρου και του υπουργείου Πολιτισμού- δίνουν το ρυθμό σε ένα έργο που αναγεννιέται και αποκαλύπτει σιγά-σιγά το πρόσωπό του. «Ψυχή» της ανακαίνισης είναι μια γυναίκα, η εργοταξιάρχης Λίνα Μπαντέκα, που εκτός των άλλων έχει και την εμπειρία των Ολυμπιακών Αγώνων Αθήνα 2004. «Ασφαλώς και ακολουθούμε χρονοδιάγραμμα και είμαστε συνεπείς σε όλα, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι έχουμε να κάνουμε με ένα σημαντικό μνημείο, γεγονός με πολλές ιδιαιτερότητες», τονίζει και συμφωνεί μαζί της ο Βαγγέλης Ρήγας που επιβλέπει το έργο εκ μέρους του Εθνικού Θεάτρου.
«Όταν μπήκαμε μέσα, τρομάξαμε», θυμάται η Μπαντέκα, «όλα έδειχναν ετοιμόρροπα και σου έδιναν την εντύπωση ότι από τύχη στέκονταν όρθια. Είναι ένα έργο με πολύ επικίνδυνη κατασκευή, που πολλές φορές φοβηθήκαμε ότι θα καταρρεύσει. Γι' αυτό και συχνά σκάβαμε προσεκτικά πετρούλα-πετρούλα. Συγκεκριμένα, στη νοτιοανατολική πλευρά, όπου ήταν η Νέα Σκηνή, που το 1960 πήρε τη θέση του ξενοδοχείου "Μεσσηνία" αλλά και ο υποσταθμός της ΔΕΗ, που, όπως ξέρετε, στο κέντρο της Αθήνας η ΔΕΗ πάντα δέσμευε κτίρια, αναγκαστήκαμε να σκάψουμε αρκετά μέτρα γύρω-γύρω, ώστε να μην πειράξουμε τα θεμέλια».
Για ένα τόσο δύσκολο έργο φυσικά χρησιμοποιήθηκαν όλες οι γνωστές μέθοδοι στήριξης. Τοιχοδομές, ενέσεις τσιμέντου, τεχνικές εκτόξευση σκυροδέματος, μονώσεις και στεγανοποιήσεις, χρήση τσιμεντοσανίδων, κονιοδέματα και κονιάματα. 'Όλες οι κολόνες ενισχύθηκαν, ενώ δεν έμεινε γωνία του κτιρίου που να μην έχει «δεθεί» σταυρωτά με ατσάλινες δοκούς που φτάνουν μέχρι και τα 4 μέτρα. Η Νέα Σκηνή θα αλλάξει χώρο και θα μεταφερθεί στην ίδια πλευρά της οδού Μενάνδρου, αλλά στο καινούριο κτίριο, ενώ στον παλιό της χώρο θα δημιουργηθεί φουαγιέ και βιβλιοθήκη.
Κεντρική σκηνή 300 τετραγωνικών
Το πιο εντυπωσιακό, όμως, στοιχείο του ανακαινισμένου Εθνικού Θεάτρου θα είναι η 300 τ.μ. σκηνή της Κεντρικής Σκηνής, η κατασκευή της οποίας θα αρχίσει την 1η Ιουνίου και το κόστος της αναμένεται να φτάσει τα 10 εκατομμύρια ευρώ. Θα κατέβει επιπλέον 6,7 μέτρα και θα έχει τρία επίπεδα. Η κατασκευή προβλέπει το ανεβοκατέβασμα βαγονιών, κάτι που σημαίνει ότι θα μπορούν να γίνουν εναλλαγές τριών σκηνικών με υπερσύγχρονα ηλεκτρονικά συστήματα. Βέβαια, για τη νέα σκηνή, εκτός από τις ηλεκτρομηχανολογικές, έχουν ήδη εκπονηθεί αρχιτεκτονικές, στατικές και οπτικοακουστικές μελέτες καθώς και μελέτες θεατρικού φωτισμού. Όλα είναι επεξεργασμένα από ειδικούς μέχρι και την τελευταία λεπτομέρειά τους, ώστε το αποτέλεσμα να ικανοποιεί και τους πιο απαιτητικούς του χώρου.
Όπως τονίζουν οι αρχιτέκτονες Στέφανος Πάντος-Κίκκος, επικεφαλής του «Γραφείου 75», και Ανδρέας Σκούρτης, οι αλλαγές στις δύο σκηνές θα είναι ριζικές. «Από την Κεντρική Σκηνή, που συνολικά μαζί με τους δύο εξώστες θα είναι χωρητικότητας 650 θέσεων, θα ανακαινιστούν τα πάντα. Το μόνο που θα μείνει θα είναι ο κρυστάλλινος πολυέλαιος και η μπούκα της σκηνής. Σε όλα τα υπόλοιπα θα γίνει πλήρης ανακατασκευή», λένε με έμφαση. «Γκρεμίσαμε τον πύργο της σκηνής και τον αντικαθιστούμε με ότι πιο σύγχρονο υπάρχει στον κόσμο. Το ύψος του θα φτάνει τα 24 μέτρα και εξοπλίζεται με την τελευταία λέξη της τεχνολογίας, έχοντας φυσικά ως βάση τα αρχικά σχέδια του Τσίλερ. Θα υπάρχει ένα ηλεκτρονικό σύστημα διεύθυνσης σκηνής με όλους τους σύγχρονους αυτοματοποιημένους μηχανισμούς και θα περιλαμβάνει κυκλική περιστρεφόμενη σκηνή, καθώς και πλαϊνές που θα κινούνται με βαγονέτα», τονίζει ο Σκούρτης. «Σε ότι αφορά στη καινούρια Νέα Σκηνή, θα δημιουργηθεί ένα πολυμορφικό θέατρο πολλαπλών μεταβλητών διατάξεων, με φουαγιέ που θα μπορεί να λειτουργεί και ως εκθεσιακός χώρος. Ένα πρωτότυπο σύστημα τεσσάρων μετακινούμενων κερκίδων, συνολικής χωρητικότητας 250 θέσεων, θα δίνει τη δυνατότητα στον σκηνοθέτη να διαμορφώνει εκείνος το χώρο όπως θέλει, σύμφωνα με τις ανάγκες της σκηνοθεσίας; και τη μορφή που θέλει να δώσει στην παράσταση. Βέβαια, σε κάθε στάδιο κατασκευής θα εξαντλούνται όλες οι δυνατότητες της θεατρικής αρχιτεκτονικής βάσει των μελετών που έχουν προηγηθεί», υποστηρίζει ο Πάντος.
Επιστροφή στο διάκοσμο του 1900
Ένα ξεχωριστό κεφάλαιο στην ανακαίνιση του Εθνικού Θεάτρου, όμως, είναι και η αποκατάσταση του σωζόμενου διακόσμου, τόσο του τοιχογραφικού όσο και της οροφής, των θολίσκων και του ρόδακα. Μια επιλεγμένη ομάδα 20 συντηρητών αποκαλύπτει εκατοστό-εκατοστό το ζωγραφικό διάκοσμο στην είσοδο, το φουαγιέ και τους εξώστες, όπως είχε σχεδιαστεί το 1900, πριν αλλοιώσουν το ιδιαίτερο ύφος του τα σοβατίσματα και τα βαψίματα στη συνέχεια - πιθανότατα το 1922, όταν το θέατρο έκλεισε και, όπως και άλλοι δημόσιοι χώροι εκείνη τη χρονιά, στέγασε για κάποιο χρονικό διάστημα τους πρόσφυγες της Μικρασιατικής Καταστροφής.
Τα πρώτα τετραγωνικά μέτρα του διακόσμου που αποκαλυφτήκαν είχαν εντυπωσιάσει τόσο πολύ τον Νίκο Κούρκουλο, που τα φωτογράφιζε κάθε μέρα, θαυμάζοντας το μεράκι και την τεχνική εκείνων που τα ζωγράφισαν. Η επιφάνεια των τοίχων και της οροφής των οποίων θα σωθεί ο διάκοσμος θα είναι τελικά 1.500 τ.μ., ενώ στα υπόλοιπα 6.500 τ.μ. του κτιρίου, στα οποία είτε η συντήρηση ήταν αδύνατη είτε το επίχρισμα κατέρρευσε, θα αναπαραχθεί ο ίδιος ακριβώς διάκοσμος και θα φαίνεται ενιαία σχεδιασμένος με εκείνον που σώθηκε. Το αποτέλεσμα αναμένεται να είναι εντυπωσιακό, καθώς θα αναγεννηθεί η πρώτη μορφή που είχε το Εθνικό Θέατρο με την εσωτερική διακόσμηση των αρχών του προηγούμενου αιώνα.
Ετοιμάζεται και η κτιριακή επέκταση
Πέρα από τις ανακαινίσεις των δύο θεατρικών σκηνών, σχεδιάζεται και η κτιριακή επέκταση του οικοδομήματος στο πίσω μέρος του θεάτρου που, εκτός από τα καμαρίνια και τους αποθηκευτικούς χώρους, θα στεγάσει και όλες τις διοικητικές υπηρεσίες. Πρόκειται για μια σύγχρονη κατασκευή, οι εξωτερικές επιφάνειες της οποίας θα επενδυθούν με τεχνητό λίθο, που από τη μια θα υποδηλώνει τη διαφορετική του χρήση, ενώ από την άλλη θα εναρμονίζεται με την αρχιτεκτονική του πλινθόκτιστου διατηρητέου του Τσίλερ. Η Πειραματική Σκηνή που στεγαζόταν στο χώρο του γκαράζ καταργήθηκε, ενώ όλα τα βεστιάρια που ήταν διασκορπισμένα θα μεταφερθούν στο νέο κτιριακό συγκρότημα.
Ανακαίνιση θα γίνει επίσης και στην εξωτερική όψη του κτιρίου. Η συντήρηση του γλυπτού διακόσμου, των μαρμάρων και των κεραμικών στοιχείων, η αποκατάσταση των στοιχείων διακόσμησης και εξωτερικής επένδυσης καθώς και ο χρωματισμός των όψεων, που θα γίνει σύμφωνα με τις μελέτες που θα βασιστούν στα σωζόμενα σχέδια του Τσίλερ, θα αποτελέσουν τα τελευταία βήματα της ανακαίνισης, λίγο πριν το ανακαινισμένο Εθνικό Θέατρο παραδοθεί στους ηθοποιούς και στο κοινό μέχρι το τέλος του χρόνου, σύμφωνα με διαβεβαιώσεις της κατασκευάστριας εταιρείας.
ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΡΗ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΔΟΜΕΝΙΚΟΣ
Την κρισιμότερη «παράσταση» του δίνει τα τελευταία χρόνια το Εθνικό Θέατρο και αυτή δεν είναι άλλη από την ανακαίνιση του κτιρίου της Αγίου Κωνσταντίνου. Κλειστό από το 2001, περίμενε μέχρι την άνοιξη του 2006 να αρχίσει η ανακαίνισή του, έπειτα από αναβολές και πολιτικές υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα: 200 εργαζόμενοι όλων των ειδικοτήτων μαζί με τη διοίκηση του Εθνικού Θεάτρου και πάνω από 21 εκατομμύρια ευρώ προσδοκούν ότι το θέατρο θα ανοίξει και πάλι την αυλαία του μέχρι το τέλος του χρόνου. Προς το παρόν, με την παράσταση «Rainbow» για τον Αρθούρο Ρεμπό, η οποία θα ανέβει σε λίγες μέρες σε έναν από τους ημιτελείς χώρους του θεάτρου, θα πάρουμε μια γεύση από τη νέα εποχή του Εθνικού Θεάτρου.
150 εργάτες, 20 συντηρητές ...
Το Εθνικό Θέατρο ήταν για πολλές δεκαετίες το σημείο αναφοράς της οδού Αγίου Κωνσταντίνου, λίγο πιο κάτω από την Ομόνοια. Η περίτεχνη αρχιτεκτονική του Γερμανού Ερνέστου Τσίλερ, οι λαμπερές πρεμιέρες, οι δεξιώσεις στο φουαγιέ, η μυρωδιά του ξύλου στα παρασκήνια, το χλομό φως στα βεστιάρια, η ακαταστασία στα καμαρίνια συνέθεταν ένα σκηνικό που σε γοήτευε. Η ατμόσφαιρά του προκαλούσε θαυμασμό και δέος. Ηθοποιοί-μύθοι, ερωτικά παρασκήνια, παραστάσεις που άφησαν εποχή, καλλιτεχνικοί διευθυντές και πρωταγωνιστές, όλοι στεγάζονταν σε ένα θέατρο που ήταν το καλλιτεχνικό βαρόμετρο και στο οποίο γράφτηκε ένα μεγάλο μέρος της θεατρικής ιστορίας της χώρας μας από τις 24 Νοεμβρίου του 1901. Τότε ήταν που έγινε η επίσημη έναρξή του με το «Θάνατο του Περικλέους- του Κορομηλά και το «Ζητείται υπηρέτης» του Άννινου για να ακολουθήσουν εκατοντάδες παραστάσεις, αποτυπώνοντας αγωνίες και όνειρα, ανησυχίες και προσδοκίες. Εκατό χρόνια μετά το ξεκίνημά του, όμως, το ιστορικό κτίριο έκλεισε τις πόρτες του το 2001. Ο καταστροφικός σεισμός του 1999 και οι φθορές που επέφερε έκαναν επιτακτική την ανάγκη ανακαίνισης - το τελευταίο όνειρο του Νίκου Κούρκουλου. Πολιτικές υποσχέσεις και καθυστερήσεις του υπουργείου Πολιτισμού έφεραν το ζήτημα σε αδράνεια, με αποτέλεσμα το θέατρο να κατεβάσει τους διακόπτες του χωρίς ουσιαστικές διαβεβαιώσεις για οτιδήποτε σχετιζόταν με την κτιριακή ανανέωσή του.
Από την άνοιξη του 2006, όμως, επιτέλους τα έργα άρχισαν. Σκαλωσιές, γερανοί και μια ομάδα εμπειρογνωμόνων μετέτρεψαν το Εθνικό Θέατρο στο μεγαλύτερο μετα-ολυμπιακό στοίχημα, που αναμένεται να ξεπεράσει τα 21 εκατομμύρια ευρώ του αρχικού προϋπολογισμού, με χρηματοδότες την Ευρωπαϊκή Ένωση και το υπουργείο Πολιτισμού: 150 εργάτες, 20 συντηρητές της εταιρείας ΑΕΙΝΑΕΣ, 20 μηχανικοί και υπομηχανικοί, 5 αρχιτέκτονες του «Γραφείου 75» -κάτω από την καθοδήγηση της κατασκευαστικής «Θόλος», που είναι θυγατρική της «Μηχανικής», και με τη γενική εποπτεία του Εθνικού Θεάτρου και του υπουργείου Πολιτισμού- δίνουν το ρυθμό σε ένα έργο που αναγεννιέται και αποκαλύπτει σιγά-σιγά το πρόσωπό του. «Ψυχή» της ανακαίνισης είναι μια γυναίκα, η εργοταξιάρχης Λίνα Μπαντέκα, που εκτός των άλλων έχει και την εμπειρία των Ολυμπιακών Αγώνων Αθήνα 2004. «Ασφαλώς και ακολουθούμε χρονοδιάγραμμα και είμαστε συνεπείς σε όλα, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι έχουμε να κάνουμε με ένα σημαντικό μνημείο, γεγονός με πολλές ιδιαιτερότητες», τονίζει και συμφωνεί μαζί της ο Βαγγέλης Ρήγας που επιβλέπει το έργο εκ μέρους του Εθνικού Θεάτρου.
«Όταν μπήκαμε μέσα, τρομάξαμε», θυμάται η Μπαντέκα, «όλα έδειχναν ετοιμόρροπα και σου έδιναν την εντύπωση ότι από τύχη στέκονταν όρθια. Είναι ένα έργο με πολύ επικίνδυνη κατασκευή, που πολλές φορές φοβηθήκαμε ότι θα καταρρεύσει. Γι' αυτό και συχνά σκάβαμε προσεκτικά πετρούλα-πετρούλα. Συγκεκριμένα, στη νοτιοανατολική πλευρά, όπου ήταν η Νέα Σκηνή, που το 1960 πήρε τη θέση του ξενοδοχείου "Μεσσηνία" αλλά και ο υποσταθμός της ΔΕΗ, που, όπως ξέρετε, στο κέντρο της Αθήνας η ΔΕΗ πάντα δέσμευε κτίρια, αναγκαστήκαμε να σκάψουμε αρκετά μέτρα γύρω-γύρω, ώστε να μην πειράξουμε τα θεμέλια».
Για ένα τόσο δύσκολο έργο φυσικά χρησιμοποιήθηκαν όλες οι γνωστές μέθοδοι στήριξης. Τοιχοδομές, ενέσεις τσιμέντου, τεχνικές εκτόξευση σκυροδέματος, μονώσεις και στεγανοποιήσεις, χρήση τσιμεντοσανίδων, κονιοδέματα και κονιάματα. 'Όλες οι κολόνες ενισχύθηκαν, ενώ δεν έμεινε γωνία του κτιρίου που να μην έχει «δεθεί» σταυρωτά με ατσάλινες δοκούς που φτάνουν μέχρι και τα 4 μέτρα. Η Νέα Σκηνή θα αλλάξει χώρο και θα μεταφερθεί στην ίδια πλευρά της οδού Μενάνδρου, αλλά στο καινούριο κτίριο, ενώ στον παλιό της χώρο θα δημιουργηθεί φουαγιέ και βιβλιοθήκη.
Κεντρική σκηνή 300 τετραγωνικών
Το πιο εντυπωσιακό, όμως, στοιχείο του ανακαινισμένου Εθνικού Θεάτρου θα είναι η 300 τ.μ. σκηνή της Κεντρικής Σκηνής, η κατασκευή της οποίας θα αρχίσει την 1η Ιουνίου και το κόστος της αναμένεται να φτάσει τα 10 εκατομμύρια ευρώ. Θα κατέβει επιπλέον 6,7 μέτρα και θα έχει τρία επίπεδα. Η κατασκευή προβλέπει το ανεβοκατέβασμα βαγονιών, κάτι που σημαίνει ότι θα μπορούν να γίνουν εναλλαγές τριών σκηνικών με υπερσύγχρονα ηλεκτρονικά συστήματα. Βέβαια, για τη νέα σκηνή, εκτός από τις ηλεκτρομηχανολογικές, έχουν ήδη εκπονηθεί αρχιτεκτονικές, στατικές και οπτικοακουστικές μελέτες καθώς και μελέτες θεατρικού φωτισμού. Όλα είναι επεξεργασμένα από ειδικούς μέχρι και την τελευταία λεπτομέρειά τους, ώστε το αποτέλεσμα να ικανοποιεί και τους πιο απαιτητικούς του χώρου.
Όπως τονίζουν οι αρχιτέκτονες Στέφανος Πάντος-Κίκκος, επικεφαλής του «Γραφείου 75», και Ανδρέας Σκούρτης, οι αλλαγές στις δύο σκηνές θα είναι ριζικές. «Από την Κεντρική Σκηνή, που συνολικά μαζί με τους δύο εξώστες θα είναι χωρητικότητας 650 θέσεων, θα ανακαινιστούν τα πάντα. Το μόνο που θα μείνει θα είναι ο κρυστάλλινος πολυέλαιος και η μπούκα της σκηνής. Σε όλα τα υπόλοιπα θα γίνει πλήρης ανακατασκευή», λένε με έμφαση. «Γκρεμίσαμε τον πύργο της σκηνής και τον αντικαθιστούμε με ότι πιο σύγχρονο υπάρχει στον κόσμο. Το ύψος του θα φτάνει τα 24 μέτρα και εξοπλίζεται με την τελευταία λέξη της τεχνολογίας, έχοντας φυσικά ως βάση τα αρχικά σχέδια του Τσίλερ. Θα υπάρχει ένα ηλεκτρονικό σύστημα διεύθυνσης σκηνής με όλους τους σύγχρονους αυτοματοποιημένους μηχανισμούς και θα περιλαμβάνει κυκλική περιστρεφόμενη σκηνή, καθώς και πλαϊνές που θα κινούνται με βαγονέτα», τονίζει ο Σκούρτης. «Σε ότι αφορά στη καινούρια Νέα Σκηνή, θα δημιουργηθεί ένα πολυμορφικό θέατρο πολλαπλών μεταβλητών διατάξεων, με φουαγιέ που θα μπορεί να λειτουργεί και ως εκθεσιακός χώρος. Ένα πρωτότυπο σύστημα τεσσάρων μετακινούμενων κερκίδων, συνολικής χωρητικότητας 250 θέσεων, θα δίνει τη δυνατότητα στον σκηνοθέτη να διαμορφώνει εκείνος το χώρο όπως θέλει, σύμφωνα με τις ανάγκες της σκηνοθεσίας; και τη μορφή που θέλει να δώσει στην παράσταση. Βέβαια, σε κάθε στάδιο κατασκευής θα εξαντλούνται όλες οι δυνατότητες της θεατρικής αρχιτεκτονικής βάσει των μελετών που έχουν προηγηθεί», υποστηρίζει ο Πάντος.
Επιστροφή στο διάκοσμο του 1900
Ένα ξεχωριστό κεφάλαιο στην ανακαίνιση του Εθνικού Θεάτρου, όμως, είναι και η αποκατάσταση του σωζόμενου διακόσμου, τόσο του τοιχογραφικού όσο και της οροφής, των θολίσκων και του ρόδακα. Μια επιλεγμένη ομάδα 20 συντηρητών αποκαλύπτει εκατοστό-εκατοστό το ζωγραφικό διάκοσμο στην είσοδο, το φουαγιέ και τους εξώστες, όπως είχε σχεδιαστεί το 1900, πριν αλλοιώσουν το ιδιαίτερο ύφος του τα σοβατίσματα και τα βαψίματα στη συνέχεια - πιθανότατα το 1922, όταν το θέατρο έκλεισε και, όπως και άλλοι δημόσιοι χώροι εκείνη τη χρονιά, στέγασε για κάποιο χρονικό διάστημα τους πρόσφυγες της Μικρασιατικής Καταστροφής.
Τα πρώτα τετραγωνικά μέτρα του διακόσμου που αποκαλυφτήκαν είχαν εντυπωσιάσει τόσο πολύ τον Νίκο Κούρκουλο, που τα φωτογράφιζε κάθε μέρα, θαυμάζοντας το μεράκι και την τεχνική εκείνων που τα ζωγράφισαν. Η επιφάνεια των τοίχων και της οροφής των οποίων θα σωθεί ο διάκοσμος θα είναι τελικά 1.500 τ.μ., ενώ στα υπόλοιπα 6.500 τ.μ. του κτιρίου, στα οποία είτε η συντήρηση ήταν αδύνατη είτε το επίχρισμα κατέρρευσε, θα αναπαραχθεί ο ίδιος ακριβώς διάκοσμος και θα φαίνεται ενιαία σχεδιασμένος με εκείνον που σώθηκε. Το αποτέλεσμα αναμένεται να είναι εντυπωσιακό, καθώς θα αναγεννηθεί η πρώτη μορφή που είχε το Εθνικό Θέατρο με την εσωτερική διακόσμηση των αρχών του προηγούμενου αιώνα.
Ετοιμάζεται και η κτιριακή επέκταση
Πέρα από τις ανακαινίσεις των δύο θεατρικών σκηνών, σχεδιάζεται και η κτιριακή επέκταση του οικοδομήματος στο πίσω μέρος του θεάτρου που, εκτός από τα καμαρίνια και τους αποθηκευτικούς χώρους, θα στεγάσει και όλες τις διοικητικές υπηρεσίες. Πρόκειται για μια σύγχρονη κατασκευή, οι εξωτερικές επιφάνειες της οποίας θα επενδυθούν με τεχνητό λίθο, που από τη μια θα υποδηλώνει τη διαφορετική του χρήση, ενώ από την άλλη θα εναρμονίζεται με την αρχιτεκτονική του πλινθόκτιστου διατηρητέου του Τσίλερ. Η Πειραματική Σκηνή που στεγαζόταν στο χώρο του γκαράζ καταργήθηκε, ενώ όλα τα βεστιάρια που ήταν διασκορπισμένα θα μεταφερθούν στο νέο κτιριακό συγκρότημα.
Ανακαίνιση θα γίνει επίσης και στην εξωτερική όψη του κτιρίου. Η συντήρηση του γλυπτού διακόσμου, των μαρμάρων και των κεραμικών στοιχείων, η αποκατάσταση των στοιχείων διακόσμησης και εξωτερικής επένδυσης καθώς και ο χρωματισμός των όψεων, που θα γίνει σύμφωνα με τις μελέτες που θα βασιστούν στα σωζόμενα σχέδια του Τσίλερ, θα αποτελέσουν τα τελευταία βήματα της ανακαίνισης, λίγο πριν το ανακαινισμένο Εθνικό Θέατρο παραδοθεί στους ηθοποιούς και στο κοινό μέχρι το τέλος του χρόνου, σύμφωνα με διαβεβαιώσεις της κατασκευάστριας εταιρείας.
ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΡΗ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΔΟΜΕΝΙΚΟΣ
