ΠΥΡΓΟΣ ΒΑΣΙΛΙΣΣΗΣ, ΙΛΙΟΝ"Μελέτη συντήρησης και αποκατάστασης του ζωγραφικού διακόσμου και ξύλινων αρχιτεκτονικών στοιχείων"
Ιστορικά στοιχεία - αρχιτεκτονική πύργου
Ο Πύργος της Βασιλίσσης Αμαλίας, βρίσκεται στην καρδιά της πόλης των Αθηνών στο Ίλιον Αττικής. Σε μια αχανή έκταση πυκνής βλάστησης που μέσα από το πέρασμα των χρόνων έφτασε τα δυόμισι χιλιάδες στρέμματα γης. Η χαρισματικής φυσικής ομορφιάς έκταση αμπελώνων και οπωροφόρων δένδρων με αλώνια αναδεικνύει την μεγαλόπρεπη έπαυλη που βρίσκεται στην καρδιά του.
Ανήκει στα έργα γοτθικού ρυθμού. Χαρακτηριστικές είναι οι πολεμίστρες στην περίμετρό του. Εντυπωσιακές είναι οι λεπτομέρειες στην όψη του. Εκτός από τον Πύργο, μπορεί κανείς να δει τους στάβλους και άλλα κτίσματα υποδομής. Στο εσωτερικό του έχουν παραμείνει αντικείμενα-κειμήλια που μας ταξιδεύουν σε άλλες εποχές.
Το 1848, με πρωτοβουλία της τότε βασίλισσας της Ελλάδας Αμαλίας, πραγματοποιείται αγορά αγροκτήματος 305 στρεμμάτων, ιδιοκτησίας του Άγγλου γαιοκτήμονα Williams, στην περιοχή του σημερινού δήμου Αγίων Αναργύρων.
Η έκταση, όμως, δεν σταματά ούτε εκεί. Οι συνεχείς αγορές όμορων ιδιοκτησιών συνεχίζονται για 13 ακόμη χρόνια και ολοκληρώνονται το 1861 διαμορφώνοντας μια έκταση 2500 χιλιάδων στρεμμάτων γης.
Έξι μήνες αργότερα ακολουθεί δεύτερη αγορά, προσθέτοντας στην αρχική έκταση 380 στρέμματα εύφορης γης.
Το κτήμα ενοικιάζεται το 1864 στον Παπαηλιόπουλο ο οποίος εγκαθίσταται στον Πύργο με την οικογένειά του, ενώ γίνονται προσπάθειες να πουληθεί μετά το θάνατο του Όθωνα.
Η παρέλαση διαφόρων αγοραστών και οι άκαρπες προσπάθειες πώλησης έφεραν, τελικά, την αγορά του κτήματος το 1870 από τον Σίνα, πληρεξούσιος του οποίου ορίστηκε ο αρχιτέκτονας Ερνέστος Τσίλλερ.
Το 1878 και μετά το θάνατο του Σίμωνα Σίνα, ο Ερνέστος Τσίλλερ, λαμβάνει εντολή από τους κληρονόμους να πουλήσει το αγρόκτημα το οποίο αγοράζει ο Γεώργιος Παχύς. Οι κόρες του Παχύ παντρεύονται τους Φερδινάνδο Σερπιέρη και Αυγερινό Αβέρωφ και αποκτούν το κτήμα κατά το ήμισυ μετά το θάνατο του πατέρα τους. Σήμερα ανήκει σε απόγονου του Σερπιέρη.
Ο Πύργος της Βασιλίσσης Αμαλίας, βρίσκεται στην καρδιά της πόλης των Αθηνών στο Ίλιον Αττικής. Σε μια αχανή έκταση πυκνής βλάστησης που μέσα από το πέρασμα των χρόνων έφτασε τα δυόμισι χιλιάδες στρέμματα γης. Η χαρισματικής φυσικής ομορφιάς έκταση αμπελώνων και οπωροφόρων δένδρων με αλώνια αναδεικνύει την μεγαλόπρεπη έπαυλη που βρίσκεται στην καρδιά του.
Ανήκει στα έργα γοτθικού ρυθμού. Χαρακτηριστικές είναι οι πολεμίστρες στην περίμετρό του. Εντυπωσιακές είναι οι λεπτομέρειες στην όψη του. Εκτός από τον Πύργο, μπορεί κανείς να δει τους στάβλους και άλλα κτίσματα υποδομής. Στο εσωτερικό του έχουν παραμείνει αντικείμενα-κειμήλια που μας ταξιδεύουν σε άλλες εποχές.
Το 1848, με πρωτοβουλία της τότε βασίλισσας της Ελλάδας Αμαλίας, πραγματοποιείται αγορά αγροκτήματος 305 στρεμμάτων, ιδιοκτησίας του Άγγλου γαιοκτήμονα Williams, στην περιοχή του σημερινού δήμου Αγίων Αναργύρων.
Η έκταση, όμως, δεν σταματά ούτε εκεί. Οι συνεχείς αγορές όμορων ιδιοκτησιών συνεχίζονται για 13 ακόμη χρόνια και ολοκληρώνονται το 1861 διαμορφώνοντας μια έκταση 2500 χιλιάδων στρεμμάτων γης.
Έξι μήνες αργότερα ακολουθεί δεύτερη αγορά, προσθέτοντας στην αρχική έκταση 380 στρέμματα εύφορης γης.
Το κτήμα ενοικιάζεται το 1864 στον Παπαηλιόπουλο ο οποίος εγκαθίσταται στον Πύργο με την οικογένειά του, ενώ γίνονται προσπάθειες να πουληθεί μετά το θάνατο του Όθωνα.
Η παρέλαση διαφόρων αγοραστών και οι άκαρπες προσπάθειες πώλησης έφεραν, τελικά, την αγορά του κτήματος το 1870 από τον Σίνα, πληρεξούσιος του οποίου ορίστηκε ο αρχιτέκτονας Ερνέστος Τσίλλερ.
Το 1878 και μετά το θάνατο του Σίμωνα Σίνα, ο Ερνέστος Τσίλλερ, λαμβάνει εντολή από τους κληρονόμους να πουλήσει το αγρόκτημα το οποίο αγοράζει ο Γεώργιος Παχύς. Οι κόρες του Παχύ παντρεύονται τους Φερδινάνδο Σερπιέρη και Αυγερινό Αβέρωφ και αποκτούν το κτήμα κατά το ήμισυ μετά το θάνατο του πατέρα τους. Σήμερα ανήκει σε απόγονου του Σερπιέρη.
