ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ"Το Εθνικό Θέατρο γυρίζει έναν αιώνα πίσω"
Οταν ο Τσίλερ είδε το οικόπεδο στην οδό Αγ. Κωνσταντίνου άρχισε να βρίζει. «Δεν κάνει για το Βασιλικό Θέατρο», φέρεται να είπε. «Βρείτε άλλο»... Το απόκεντρο, χαμηλό και μικρό οικόπεδο, χωρίς άνοιγμα μπροστά του, με περιορισμένες δυνατότητες επέκτασης τότε και έντονη κλίση (η υψομετρική διαφορά από τη μία γωνία του κτιρίου στην άλλη είναι 6 μέτρα) ήταν μειονεκτήματα διόλου αμελητέα για το Γερμανό αρχιτέκτονα. Ωστόσο δεν τον εμπόδισαν να δώσει στην επιφάνεια του κτιρίου μια πλαστικότητα δυσανάλογη με την κλίμακά του, αμβλύνοντας πολύ πετυχημένα και τη μεγάλη κλίση.
«Εναν ολόκληρο αιώνα μετά γυρίζουμε το χρόνο πίσω, στο 1901. Οταν ολοκληρωθεί το έργο, το Εθνικό θα έχει την εικόνα που είχε όταν εγκαινιάστηκε», εξηγεί η εργοταξιάρχης Λίνα Μπαντέκα που μας ξενάγησε στο... γιαπί του Εθνικού. Αρχιτέκτων στο επάγγελμα, συντονίζει για λογαριασμό τής «Θόλος Α.Ε.» (θυγατρική της «Μηχανικής») που ανέλαβε την κατασκευή, ένα... στρατό εργατών διαφορετικών ειδικοτήτων.
Ο ρόδακας της οροφής της Κεντρικής Σκηνής:Το λιθόκτιστο διατηρητέο κτήριο του Τσίλερ, στο πνεύμα της όψιμης Αναγέννησης, επηρεασμένο όσον αφορά τον εσωτερικό του διάκοσμο από την πρώτη κυρίως όπερα του Σέμπερ στη Δρέσδη, «ξαναγεννιέται», εξηγεί και ο αρχιτέκτονας Στέφανος Πάντος-Κίκκος, επικεφαλής του γραφείου «Studio 75», που κέρδισε το 2004 το διαγωνισμό του έργου της αποκατάστασης και του εξοπλισμού του κτηριακού συγκροτήματος του Εθνικού Θεάτρου. «Το θέατρο εκσυγχρονίστηκε τουλάχιστον τέσσερις φορές τον 20ό αιώνα, χωρίς ποτέ να γίνει μια συνολική και ολοκληρωμένη επέμβαση συντήρησης ή και αποκατάστασης». Ισα ίσα που ορισμένες από τις επεμβάσεις κατέστρεψαν ανεπανόρθωτα την αισθητική του.
Χιλιάδες τετραγωνικά υπέροχων οροφογραφιών και τοιχογραφιών καλύφθηκαν τη δεκαετία του '30 από τέσσερα στρώματα στόκου και ένα λαδομπογιάς! Τα στηθαία στους εξώστες βάφτηκαν άσπρα και πολυάριθμα συνεργεία συντηρητών της εταιρείας "ΑΕΙΝΑΕΣ" φέρνουν στο φως τα χρώματα και τα σχέδιά τους. Το λαβωμένο κτήριο από προσθήκες, κατεδαφίσεις, φθορές από το χρόνο και τους σεισμούς, κυριολεκτικά περιδέθηκε σε μια εργολαβία εξαιρετικής ακρίβειας. «Δεν έμεινε ούτε σοβάς», λέει η κ. Μπαντέκα. «Ευτυχώς, δεν είχαμε καμία ζημιά», καταλήγει.
Ουσιαστικά δημιουργείται ένα νέο υπερσύγχρονο κτηριακό συγκρότημα, που θα περιλαμβάνει -εκτός του διατηρητέου κτηρίου που αποκαθίσταται και ανακαινίζεται- και μια επέκταση. Συνολικά το Εθνικό Θέατρο θα έχει 11.500 τ.μ.
Στην επέκταση θα δημιουργηθεί η νέα «Νέα Σκηνή» 350 τ.μ. που θα είναι «το καινούργιο studio theater του Εθνικού», όπως λέει ο αρχιτέκτονας-σκηνογράφος Ανδρέας Σκούρτης. Δικά του είναι τα σχέδιά της. «Ηθελα ένα θέατρο που να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες απαιτήσεις της σκηνοθεσίας, της σκηνογραφίας και του ρεπερτορίου. Ετσι, δημιούργησα μία αίθουσα μεταβλητών διαστάσεων, πολυμορφική, με καθίσματα που μετακινούνται αλλά και απομακρύνονται εντελώς».
Σχεδόν ολόκληρο το κτήριο Τσίλερ θα είναι ζωγραφισμένο. Συνολικά 6.500 τ.μ. του διακόσμου είτε συντηρούνται είτε αναπαράγονται.
Οσο για την εξωτερική εμφάνιση της επέκτασης, «δεν θα μπορούσε να είναι μια επανάληψη της φόρμας του διατηρητέου. Ούτε όμως και μια εντελώς αντίθετη», υπογραμμίζει ο Ανδρέας Σκούρτης. «Επιλέξαμε την ήπια αντιμετώπιση. Εχουμε δει στη σύγχρονη αρχιτεκτονική να παντρεύονται με διατηρητέα κτήρια οι πιο extreme μορφές hi-tech αρχιτεκτονικής. Δεν θα μπορούσε να εφαρμοστεί εδώ. Θα ήταν πολύ ξένο και δεν θα επιβίωνε. Κατ' αρχήν δεν θα εγκρινόταν από την πολιτεία. Θα ήταν πολύ κραυγαλέο, χωρίς να υπάρχει λόγος, η αρχιτεκτονική για την αρχιτεκτονική. Υποστηρίξαμε τη θέση της προμελέτης, της ήπιας, δηλαδή, συνύπαρξης του νέου με το παλιό».
Το έργο, κόστους 21 εκατομμυρίων ευρώ (Γ' ΚΠΣ) θα παραδίδεται σταδιακά. Το φθινόπωρο αναμένεται να είναι έτοιμη η «Νέα Σκηνή» και μετά το χειμώνα η «Κεντρική Σκηνή». Μέχρι να μπορέσουμε να το ξαναπερπατήσουμε ας δούμε τι γίνεται τώρα στο εργοτάξιό του:
ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ: Η ορατότητά της ήταν προβληματική, η ακουστική επίσης. Ο απαρχαιωμένος μηχανικός εξοπλισμός είχε προ καιρού εξαντλήσει τα αποδεκτά όρια λειτουργίας. Κρίθηκε επομένως αναγκαίο να επανέλθει η διάταξη των καθισμάτων στην αρχική σύλληψη του Τσίλερ, ακολουθώντας την ημικυκλική χάραξη που ορίζεται από την καμπυλότητα του προσκηνίου. Τα θεωρεία της πλατείας αποκτούν πρόσβαση από την πλατεία με σκαλοπάτια. Ετσι διευρύνεται η θέα, αναιρώντας τη στενότητα της αίθουσας. Στους δύο εξώστες, η επένδυση του δαπέδου και η διαμόρφωσή τους με βαθμίδες θα εξασφαλίσει ικανοποιητική ορατότητα για το μεγαλύτερο αριθμό θεατών. Η χωρητικότητα δεν θα αλλάξει. Ανέρχεται συνολικά σε 643 καθίσματα. Οι διαστάσεις της σκηνής είναι πλάτος 17,6 μ., βάθος 20,9 μ. (από 13 μ. που ήταν) και ύψος 21,4 μ. (από 16,85 μ.). Ο μεταλλικός πύργος της σκηνής αποτελεί ένα τεχνολογικό θαύμα, που όχι μόνο καλύπτει τις ανάγκες του θεάτρου αλλά το καθιστά εφάμιλλο των μεγαλύτερων ξένων θεάτρων.
ΝΕΑ ΣΚΗΝΗ: Ο χώρος της, όπως τον ξέραμε, θα αποτελέσει το φουαγέ της νέας «Νέας Σκηνής», η οποία θα δημιουργηθεί εκ νέου στο ολοκαίνουργιο κτήριο της επέκτασης της οδού Μενάνδρου. Θα έχει το δικό της κυλικείο-μπαρ, μικρό εκθεσιακό χώρο για περιοδικές ή μόνιμες εκθέσεις αλλά και βεστιάριο. Η νέα «Νέα Σκηνή» θα είναι ένα θέατρο που θα αλλάζει από παράσταση σε παράσταση χάρη στις τέσσερις μονάδες μετακινούμενων κερκίδων. Η μέγιστη χωρητικότητά της θα είναι 240 θεατές. Ιδιαίτερη έμφαση έχει δοθεί στη μελέτη της ακουστικής.
ΧΩΡΟΙ ΚΟΙΝΟΥ: Καταλαμβάνουν το μεγαλύτερο τμήμα του διατηρητέου κτηρίου και της παλαιάς «Νέας Σκηνής». Εκτός από φουαγέ, τουαλέτες, καφενείο (εκεί που το ξέραμε) και αίθουσα εκδηλώσεων (στην αίθουσα χορού), θα συναντά κανείς την βιβλιοθήκη και το πωλητήριο του Εθνικού, μικρό αναγνωστήριο με Η/Υ για αναζήτηση στοιχείων. Θα εξασφαλίζεται η ανεμπόδιστη κυκλοφορία και η άμεση πρόσβαση του κοινού προς τις δύο θεατρικές αίθουσες αλλά και η δυνατότητα ανεξάρτητης λειτουργίας των βασικών χώρων και εκτός των ωρών των παραστάσεων. Το θέατρο πλέον θα είναι προσβάσιμο και στα ΑΜΕΑ.
ΕΙΣΟΔΟΣ: Νέα είσοδο θα αποκτήσει το Εθνικό από τη στοά επί της οδού Μενάνδρου. Θα διαθέτει χώρο ενημέρωσης καθώς και το εκδοτήριο για να εξυπηρετείται καλύτερα το κοινό από τον προστατευόμενο από τη στοά εξωτερικό χώρο του κτηρίου. Η είσοδος, που γνωρίζαμε στη γωνία των οδών Αγίου Κωνσταντίνου και Μενάνδρου, δεν επαρκεί και καταργείται. Η υπέροχη κεντρική είσοδος της οδού Αγ. Κωνσταντίνου θα χρησιμοποιείται μόνο για τους θεατές της Κεντρικής Σκηνής αλλά και τους επισήμους.
ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΣ ΔΙΑΚΟΣΜΟΣ:Η ανακαίνιση του 1930-34 υπήρξε καταστροφική για σημαντικό μέρος του αρχικού διακόσμου. Τα κάλυψε όλα, με αποτέλεσμα να σώζονται ελάχιστα μορφολογικά στοιχεία και να καθιστάται η πλήρης αποκατάσταση του κτηρίου μια εξαιρετικά χρονοβόρα και δαπανηρή επιχείρηση -σε ορισμένες περιπτώσεις ανέφικτη. Ωστόσο 1.500 τ.μ. ζωγραφικού διακόσμου που ήρθαν στο φως συντηρούνται, ενώ άλλα 5.000 τ.μ. αναπαράγονται. Σχεδόν ολόκληρο το κτήριο Τσίλερ θα είναι ζωγραφισμένο!
Δυστυχώς όμως όχι η περίτεχνη αίθουσα Χορού. Ο διάκοσμός της αλλοιώθηκε σχεδόν στο σύνολό του. Από σωζόμενη φωτογραφία και σχέδια προκύπτει ότι έχουν αφαιρεθεί το σύνολο των γύψινων και οι Καρυάτιδες στις παραστάδες των ανοιγμάτων ενώ με την ανακατασκευή της οροφής αφαιρέθηκε η φατνωματική της διάταξη και ο αρχικός πλούσιος ζωγραφικός διάκοσμος. Αν και η σχετική μελέτη μπορεί να την επαναφέρει στην αρχική της κατάσταση, το κόστος (1 εκατομμύριο ευρώ) κρίθηκε από την πολιτεία απαγορευτικό.
Η εργοταξιάρχης Λίνα Μπαντέκα συντονίζει μια στρατιά ειδικών
Εντυπωσιακή όμως θα είναι η Κεντρική Σκηνή. Συντηρούνται και αποκαθίστανται: ο ξύλινος και ζωγραφικός διάκοσμος που περιβάλλει το άνοιγμα της σκηνής, τα ξύλινα στηθαία των εξωστών και θεωρείων, με βάση τα σχέδια Τσίλερ, ο εκπληκτικός ζωγραφικός διάκοσμος του ρόδακα της οροφής, τα μεταλλικά κάγκελα και οι κουπαστές, τα διακοσμητικά πλακάκια. Ακόμη και τα μπρούτζινα πόμολα στάλθηκαν σε χυτήριο και αναπαράγονται.
ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΙΚΟΙ ΧΩΡΟΙ: Τα νέα σύγχρονα καμαρίνια των ηθοποιών (με WC, ντους και κλιματισμό) μεταφέρονται στην επέκταση. Εκεί, αλλά και στα υπόγεια του διατηρητέου κτηρίου, θα στεγαστούν και τα εργαστήρια, οι αποθηκευτικοί χώροι (φροντιστηρίου και βεστιαρίου), τα γραφεία του προσωπικού και της διοίκησης, με ανεξάρτητη είσοδο από την οδό Κουμουνδούρου. Επιπλέον διαμορφώνεται χώρος εργασίας, για τις ανάγκες προγραμματισμού, σχεδιασμού και θεατρικής παραγωγής, με σχεδιαστήριο και χώρο συσκέψεων.
ΠΕΡΙΒΑΛΛΩΝ ΧΩΡΟΣ: Μικρό αίθριο θεατράκι δημιουργείται στο ελεύθερο τμήμα του οικοπέδου προς την οδό Μενάνδρου. Οι κερκίδες του, από ελαφριά κατασκευή (μεταλλικό σκελετό και ξύλινους αναβαθμούς), στραμμένες προς την υπαίθρια σκηνή, θα κάνουν ολόκληρο το οικοδομικό συγκρότημα του Εθνικού να αναπνέει. Ο χώρος μπορεί να φιλοξενεί υπαίθριες εκδηλώσεις, παραστάσεις, προβολές, εκθέσεις.
Της ΦΩΤΕΙΝΗΣ ΜΠΑΡΚΑ Φωτογραφίες: ΣΠ. ΤΣΑΚΙΡΗΣ
«Εναν ολόκληρο αιώνα μετά γυρίζουμε το χρόνο πίσω, στο 1901. Οταν ολοκληρωθεί το έργο, το Εθνικό θα έχει την εικόνα που είχε όταν εγκαινιάστηκε», εξηγεί η εργοταξιάρχης Λίνα Μπαντέκα που μας ξενάγησε στο... γιαπί του Εθνικού. Αρχιτέκτων στο επάγγελμα, συντονίζει για λογαριασμό τής «Θόλος Α.Ε.» (θυγατρική της «Μηχανικής») που ανέλαβε την κατασκευή, ένα... στρατό εργατών διαφορετικών ειδικοτήτων.
Ο ρόδακας της οροφής της Κεντρικής Σκηνής:Το λιθόκτιστο διατηρητέο κτήριο του Τσίλερ, στο πνεύμα της όψιμης Αναγέννησης, επηρεασμένο όσον αφορά τον εσωτερικό του διάκοσμο από την πρώτη κυρίως όπερα του Σέμπερ στη Δρέσδη, «ξαναγεννιέται», εξηγεί και ο αρχιτέκτονας Στέφανος Πάντος-Κίκκος, επικεφαλής του γραφείου «Studio 75», που κέρδισε το 2004 το διαγωνισμό του έργου της αποκατάστασης και του εξοπλισμού του κτηριακού συγκροτήματος του Εθνικού Θεάτρου. «Το θέατρο εκσυγχρονίστηκε τουλάχιστον τέσσερις φορές τον 20ό αιώνα, χωρίς ποτέ να γίνει μια συνολική και ολοκληρωμένη επέμβαση συντήρησης ή και αποκατάστασης». Ισα ίσα που ορισμένες από τις επεμβάσεις κατέστρεψαν ανεπανόρθωτα την αισθητική του.
Χιλιάδες τετραγωνικά υπέροχων οροφογραφιών και τοιχογραφιών καλύφθηκαν τη δεκαετία του '30 από τέσσερα στρώματα στόκου και ένα λαδομπογιάς! Τα στηθαία στους εξώστες βάφτηκαν άσπρα και πολυάριθμα συνεργεία συντηρητών της εταιρείας "ΑΕΙΝΑΕΣ" φέρνουν στο φως τα χρώματα και τα σχέδιά τους. Το λαβωμένο κτήριο από προσθήκες, κατεδαφίσεις, φθορές από το χρόνο και τους σεισμούς, κυριολεκτικά περιδέθηκε σε μια εργολαβία εξαιρετικής ακρίβειας. «Δεν έμεινε ούτε σοβάς», λέει η κ. Μπαντέκα. «Ευτυχώς, δεν είχαμε καμία ζημιά», καταλήγει.
Ουσιαστικά δημιουργείται ένα νέο υπερσύγχρονο κτηριακό συγκρότημα, που θα περιλαμβάνει -εκτός του διατηρητέου κτηρίου που αποκαθίσταται και ανακαινίζεται- και μια επέκταση. Συνολικά το Εθνικό Θέατρο θα έχει 11.500 τ.μ.
Στην επέκταση θα δημιουργηθεί η νέα «Νέα Σκηνή» 350 τ.μ. που θα είναι «το καινούργιο studio theater του Εθνικού», όπως λέει ο αρχιτέκτονας-σκηνογράφος Ανδρέας Σκούρτης. Δικά του είναι τα σχέδιά της. «Ηθελα ένα θέατρο που να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες απαιτήσεις της σκηνοθεσίας, της σκηνογραφίας και του ρεπερτορίου. Ετσι, δημιούργησα μία αίθουσα μεταβλητών διαστάσεων, πολυμορφική, με καθίσματα που μετακινούνται αλλά και απομακρύνονται εντελώς».
Σχεδόν ολόκληρο το κτήριο Τσίλερ θα είναι ζωγραφισμένο. Συνολικά 6.500 τ.μ. του διακόσμου είτε συντηρούνται είτε αναπαράγονται.
Οσο για την εξωτερική εμφάνιση της επέκτασης, «δεν θα μπορούσε να είναι μια επανάληψη της φόρμας του διατηρητέου. Ούτε όμως και μια εντελώς αντίθετη», υπογραμμίζει ο Ανδρέας Σκούρτης. «Επιλέξαμε την ήπια αντιμετώπιση. Εχουμε δει στη σύγχρονη αρχιτεκτονική να παντρεύονται με διατηρητέα κτήρια οι πιο extreme μορφές hi-tech αρχιτεκτονικής. Δεν θα μπορούσε να εφαρμοστεί εδώ. Θα ήταν πολύ ξένο και δεν θα επιβίωνε. Κατ' αρχήν δεν θα εγκρινόταν από την πολιτεία. Θα ήταν πολύ κραυγαλέο, χωρίς να υπάρχει λόγος, η αρχιτεκτονική για την αρχιτεκτονική. Υποστηρίξαμε τη θέση της προμελέτης, της ήπιας, δηλαδή, συνύπαρξης του νέου με το παλιό».
Το έργο, κόστους 21 εκατομμυρίων ευρώ (Γ' ΚΠΣ) θα παραδίδεται σταδιακά. Το φθινόπωρο αναμένεται να είναι έτοιμη η «Νέα Σκηνή» και μετά το χειμώνα η «Κεντρική Σκηνή». Μέχρι να μπορέσουμε να το ξαναπερπατήσουμε ας δούμε τι γίνεται τώρα στο εργοτάξιό του:
ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ: Η ορατότητά της ήταν προβληματική, η ακουστική επίσης. Ο απαρχαιωμένος μηχανικός εξοπλισμός είχε προ καιρού εξαντλήσει τα αποδεκτά όρια λειτουργίας. Κρίθηκε επομένως αναγκαίο να επανέλθει η διάταξη των καθισμάτων στην αρχική σύλληψη του Τσίλερ, ακολουθώντας την ημικυκλική χάραξη που ορίζεται από την καμπυλότητα του προσκηνίου. Τα θεωρεία της πλατείας αποκτούν πρόσβαση από την πλατεία με σκαλοπάτια. Ετσι διευρύνεται η θέα, αναιρώντας τη στενότητα της αίθουσας. Στους δύο εξώστες, η επένδυση του δαπέδου και η διαμόρφωσή τους με βαθμίδες θα εξασφαλίσει ικανοποιητική ορατότητα για το μεγαλύτερο αριθμό θεατών. Η χωρητικότητα δεν θα αλλάξει. Ανέρχεται συνολικά σε 643 καθίσματα. Οι διαστάσεις της σκηνής είναι πλάτος 17,6 μ., βάθος 20,9 μ. (από 13 μ. που ήταν) και ύψος 21,4 μ. (από 16,85 μ.). Ο μεταλλικός πύργος της σκηνής αποτελεί ένα τεχνολογικό θαύμα, που όχι μόνο καλύπτει τις ανάγκες του θεάτρου αλλά το καθιστά εφάμιλλο των μεγαλύτερων ξένων θεάτρων.
ΝΕΑ ΣΚΗΝΗ: Ο χώρος της, όπως τον ξέραμε, θα αποτελέσει το φουαγέ της νέας «Νέας Σκηνής», η οποία θα δημιουργηθεί εκ νέου στο ολοκαίνουργιο κτήριο της επέκτασης της οδού Μενάνδρου. Θα έχει το δικό της κυλικείο-μπαρ, μικρό εκθεσιακό χώρο για περιοδικές ή μόνιμες εκθέσεις αλλά και βεστιάριο. Η νέα «Νέα Σκηνή» θα είναι ένα θέατρο που θα αλλάζει από παράσταση σε παράσταση χάρη στις τέσσερις μονάδες μετακινούμενων κερκίδων. Η μέγιστη χωρητικότητά της θα είναι 240 θεατές. Ιδιαίτερη έμφαση έχει δοθεί στη μελέτη της ακουστικής.
ΧΩΡΟΙ ΚΟΙΝΟΥ: Καταλαμβάνουν το μεγαλύτερο τμήμα του διατηρητέου κτηρίου και της παλαιάς «Νέας Σκηνής». Εκτός από φουαγέ, τουαλέτες, καφενείο (εκεί που το ξέραμε) και αίθουσα εκδηλώσεων (στην αίθουσα χορού), θα συναντά κανείς την βιβλιοθήκη και το πωλητήριο του Εθνικού, μικρό αναγνωστήριο με Η/Υ για αναζήτηση στοιχείων. Θα εξασφαλίζεται η ανεμπόδιστη κυκλοφορία και η άμεση πρόσβαση του κοινού προς τις δύο θεατρικές αίθουσες αλλά και η δυνατότητα ανεξάρτητης λειτουργίας των βασικών χώρων και εκτός των ωρών των παραστάσεων. Το θέατρο πλέον θα είναι προσβάσιμο και στα ΑΜΕΑ.
ΕΙΣΟΔΟΣ: Νέα είσοδο θα αποκτήσει το Εθνικό από τη στοά επί της οδού Μενάνδρου. Θα διαθέτει χώρο ενημέρωσης καθώς και το εκδοτήριο για να εξυπηρετείται καλύτερα το κοινό από τον προστατευόμενο από τη στοά εξωτερικό χώρο του κτηρίου. Η είσοδος, που γνωρίζαμε στη γωνία των οδών Αγίου Κωνσταντίνου και Μενάνδρου, δεν επαρκεί και καταργείται. Η υπέροχη κεντρική είσοδος της οδού Αγ. Κωνσταντίνου θα χρησιμοποιείται μόνο για τους θεατές της Κεντρικής Σκηνής αλλά και τους επισήμους.
ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΣ ΔΙΑΚΟΣΜΟΣ:Η ανακαίνιση του 1930-34 υπήρξε καταστροφική για σημαντικό μέρος του αρχικού διακόσμου. Τα κάλυψε όλα, με αποτέλεσμα να σώζονται ελάχιστα μορφολογικά στοιχεία και να καθιστάται η πλήρης αποκατάσταση του κτηρίου μια εξαιρετικά χρονοβόρα και δαπανηρή επιχείρηση -σε ορισμένες περιπτώσεις ανέφικτη. Ωστόσο 1.500 τ.μ. ζωγραφικού διακόσμου που ήρθαν στο φως συντηρούνται, ενώ άλλα 5.000 τ.μ. αναπαράγονται. Σχεδόν ολόκληρο το κτήριο Τσίλερ θα είναι ζωγραφισμένο!
Δυστυχώς όμως όχι η περίτεχνη αίθουσα Χορού. Ο διάκοσμός της αλλοιώθηκε σχεδόν στο σύνολό του. Από σωζόμενη φωτογραφία και σχέδια προκύπτει ότι έχουν αφαιρεθεί το σύνολο των γύψινων και οι Καρυάτιδες στις παραστάδες των ανοιγμάτων ενώ με την ανακατασκευή της οροφής αφαιρέθηκε η φατνωματική της διάταξη και ο αρχικός πλούσιος ζωγραφικός διάκοσμος. Αν και η σχετική μελέτη μπορεί να την επαναφέρει στην αρχική της κατάσταση, το κόστος (1 εκατομμύριο ευρώ) κρίθηκε από την πολιτεία απαγορευτικό.
Η εργοταξιάρχης Λίνα Μπαντέκα συντονίζει μια στρατιά ειδικών
Εντυπωσιακή όμως θα είναι η Κεντρική Σκηνή. Συντηρούνται και αποκαθίστανται: ο ξύλινος και ζωγραφικός διάκοσμος που περιβάλλει το άνοιγμα της σκηνής, τα ξύλινα στηθαία των εξωστών και θεωρείων, με βάση τα σχέδια Τσίλερ, ο εκπληκτικός ζωγραφικός διάκοσμος του ρόδακα της οροφής, τα μεταλλικά κάγκελα και οι κουπαστές, τα διακοσμητικά πλακάκια. Ακόμη και τα μπρούτζινα πόμολα στάλθηκαν σε χυτήριο και αναπαράγονται.
ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΙΚΟΙ ΧΩΡΟΙ: Τα νέα σύγχρονα καμαρίνια των ηθοποιών (με WC, ντους και κλιματισμό) μεταφέρονται στην επέκταση. Εκεί, αλλά και στα υπόγεια του διατηρητέου κτηρίου, θα στεγαστούν και τα εργαστήρια, οι αποθηκευτικοί χώροι (φροντιστηρίου και βεστιαρίου), τα γραφεία του προσωπικού και της διοίκησης, με ανεξάρτητη είσοδο από την οδό Κουμουνδούρου. Επιπλέον διαμορφώνεται χώρος εργασίας, για τις ανάγκες προγραμματισμού, σχεδιασμού και θεατρικής παραγωγής, με σχεδιαστήριο και χώρο συσκέψεων.
ΠΕΡΙΒΑΛΛΩΝ ΧΩΡΟΣ: Μικρό αίθριο θεατράκι δημιουργείται στο ελεύθερο τμήμα του οικοπέδου προς την οδό Μενάνδρου. Οι κερκίδες του, από ελαφριά κατασκευή (μεταλλικό σκελετό και ξύλινους αναβαθμούς), στραμμένες προς την υπαίθρια σκηνή, θα κάνουν ολόκληρο το οικοδομικό συγκρότημα του Εθνικού να αναπνέει. Ο χώρος μπορεί να φιλοξενεί υπαίθριες εκδηλώσεις, παραστάσεις, προβολές, εκθέσεις.
Της ΦΩΤΕΙΝΗΣ ΜΠΑΡΚΑ Φωτογραφίες: ΣΠ. ΤΣΑΚΙΡΗΣ
